insomnia

bi bu eksikti!!!
uyuyamıyorum, yani en azından horozların uyuduğu saatlerde.. sıcak, kafaya takılacak şeylerin sayısındaki inanılmaz artış ve mutsuzluk.. rüya görmek bile istemiyorum, hayal aleminden öyle bir uyandım ki, belki de bu yüzden korkumdan uyuyamıyorum!.
çitten atlayamayan koyunlarıma yeni bir sürüyü daha eklerken manga'nın şarkısını dinliyorum:


"uyandığında onu ilk kim görecek
bıraktığım düşü kim büyütecek?"

dünyayı sana bırakıyorum...

ne işim var böyle bi zamanda böyle bi tarihte... 3,5 yıl geçiyor gözümün önünden, eşyalarımı toplarken. defterler, kitaplar, notlar, fotoğraflar... bu kadar çok dersi ne zaman gördük biz yahu?!! atmaya kıyamadığım kolilere sığmayan föyler offf!. ooo piti piti kremalı sepeti yapıcam artık:s neler neler çıkmıyor ki ajandalardan. lisedeki "insteyşıbıl taytanik"ten tut da tengılları kafasına dolamış, kutu kolalardan kule yapan ayşegüle kadar yok yok:)) oturup tekrar baştan okuduğum üniversite ilk yıllardan mektuplar..daha az haberleşip daha kıymetli hatıralar bırakıyormuşuz o zamanlar. sonra genetik defterimin arasında, genetiğime aykırı olaraktan, gazete haberinden kesilmiş bi parça ilişti gözüme. bi köşe yazısı, sanırım ölen birinin ardından, şiiri beğenmişim, güzel, yazmaya değer:

bir sabah bakacaksın ki bir tanem
ben yokum
dünyayı sana bırakıyorum.
söz aldım saatlerden,
sana koşacaklar.
söz aldım gecelerden ,
seni uyutacaklar.
şarkılardan söz aldım,
hatırlatacaklar
ve gözlerimdeki son yağmurlar pencerende
beni anlatacaklar sana bir bir ileride
belki bir gün, bir buğday misali düştüğüm yerde,
belki de bir dikenin dibindeyim, çaresiz,
kim bilir nerelerde...
bir sabah bakacaksın ki bir tanem,
ben yokum,
dünyayı sana bırakıyorum

gel-me-yişin...

dört yanım hasret

unutulmuş bir ada gibiyim

açıklarımda batmış bir tanecik gemi

limanım yorgun yastan