8 gün kalmışken bitimine...

EYLÜL

Ağaçlardan birer birer yapraklar dökülür
Mevsim sonbahar, aylardan eylül
Söğüt dallarında şiirler uyur
Boğaziçi şarkılı bir sükuna bürünür
Mevsim sonbahar, aylardan eylül
Artık donuk bir cam var mavi gökler yerinde.
Güneşi benden çalan o sıcak bakışlardır,
Ve yazı o götürdü mutlak beraberinde.
En güzel rüyaların bile bir sonu vardır:
Bir bahar rüzgarından alarak bir sabah hız
Mevsimlerin ömrünü yaşamıştı aşkımız.
Onu şimdi kaybettim ve şimdi sonbahardır.
Eylül, gözyaşıdır kirpiklerimde biriken
Zamanlı zamansız eylülüm oluyorsun artık..
Ben hatırlarım hep, hatırlamalı insan
Yardan ayrılışların yürekte yeşerttiği duaları
Öyle başladığını ölümsüz efsanelerin
İliklere kadar işler hatırası mevsimlerin
Lakin eylüllerinki biraz daha derin…

içimden geldi...

öyle cümleler kurasım vardı ki, uç uca ekleyeyim, doğudan batıya sürükleyeyim, kendi eksenimde döneyim.. ama şimdi yok. "ne diyeceğini bilememek" böyle bişey şu anda. aslında biliyorum da, uygun forma sokamıyorum. ucu açık kalsa olmaz, bu haliyle de çok kesici delici... düz yolda yürürken sanki bi "yol ayrımı"nda hissediyorum yine kendimi.yok yok, çetrefilli bişey yok ortada, sadece işaret ve levhalar bunlar. "dikkatli" olayım diye. hayata bağlanmak için emniyet kemeri değil tutunmam gereken, duygularımı çerçevelediğim "mantığım"!!!

iyelik eki geldikten sonra isminin sonuna tekrar yalın hale dönmek zor gelir..oysa yalın, duru hal en şahanesidir...

"ammaaan bırak imkansız olsun, inceldiği yerden kopsun" diye şarkılar söylüyorum sonra gerilerde sezen duyuyorum, "kime kızayım, nazım senden başka kime geçer" ... henüz ikinci baharıma çok var diye, başka şarkısının ilk dörtlüğünü dinleyip bırakıyorum..

hava yağmurlu, tiyamin parçalı bulutlu, ama hala umutlu :)bisiklete binmeyi özledim. 3 sene oldu yaa:( ne çabuk büyüdüm, daha evcilik oynamaya doymamışken "evlilik"ten bahseder oldu kimileri. gerçi mevzu bahis çocuk oyuncağı gibi geçtiği için, ciddiye de alınması mümkün değildi, ki öyle bi ihtimal bile yok (zaten 10 üzeri 100den sonrası matematikte "0" olasılık olarak kabul edilmiyor muydu :P)

öyle işte, ordan burdan bişeyler...zihnimdeki kırıntılarla bi güvercin bile doymuyorken, ben kalkmışım kendi açlığımı bastırmaya çalışıyorum..

"Paraya ihtiyacin yokmus gibi çalis .Kimse seni üzememis gibi sev .Kimse seni seyretmiyormus gibi danset .Kimse seni dinlemiyormus gibi sarki söyle ..."

ne zaman vazgeçtiniz hayallerinizden?

ne zamandır yazıcam unutuyorum, hani bi reklam var ya...
ilk duyduğumda reklam müziğini dikkatimi çekti birden, sonra görüntüler, ses tonu derken.. arkada "somewhere over the rainbow" çalıyor, hani "50 first dates"in sonunda da çalan, insana bi pozitif enerji, bi yaşama sevinci, aşık olmak, koşmak, coşmak hevesi katan benim çok sevdiğim şarkı..kredi kartı reklamıymış, ben banka olabileceğini düşünmüştüm. hayalleri "para"yla satın alma kapısına çıkıyor sonu...bayılana kadar alışveriş fln.."fish card" olunca, çalıntı olacak ama "sazan avı" olacak böyle etkili bi reklam filmiyle :) her neyse, görüntüler ve fondaki müzikle çok hoş bir reklam olmuş, severek izliyorum...
en son ne zaman hayal kurduğunuzu hatırlıyor musunuz?
hani bi zamanlar dünyayı gezme fikriniz vardı
adını bile bilmediğiniz bir ülkede evlenecektiniz
hani bir motosiklet alacaktınız
kimsenin çözemediği o denklemi siz çözecektiniz
(parayla ilgisiz tek hayal)
binlerce insana şarkı söyleyecektiniz
siz, dünyayı değiştirecektiniz
bir köpeğiniz olacaktı sizin, ama yok galiba
(para köpeğiniz olsun sizin)
sahi ne zaman vazgeçtiniz köpeğinizden?
hayallerinizden ne zaman vazgeçtiniz?
şimdi tekrar onların peşine düşün
çünkü bizim bir fikrimiz var
sizi terkeden sevgilinizin önünden muhteşem bi arabayla geçebilirsiniz
(hmm fena fikir değil :P)
hep hayalini kurduğunuz o eve sahip olabilirsiniz
bayılana kadar alışveriş yapabilirsiniz
(tabi ki fishcard ile)
mesela safariye çıkabilirsiniz
bi tekneyle okyanusa açılabilirsiniz
(nerde kaldı parayla saadet olmaz hikayesi)
gerçekten mutlu olabilirsiniz
evet bizim bir fikrimiz var
hayallerinizi geri getirecek bir fikir
her şeyi değiştirecek bir fikir...

ben vazgeçtim çoğu hayalimden, vazgeçtim ama kaybetmedim...
dafnim göndermiş, can dündar'dan yine;
"Herşeyin sıradanlaştığı bir dünyada ba­zen kaybetmek en doğru seçimdir.
...ve o dünyada en yerinde tercih; vazge­çiştir."

vazgeçersen, kaybedersin...

öyle çok şarkı geçiyor ki aklımdan geç kalmış işlemleri gerçekleştirirken "shift+del" yaparken, "delete forever" derken..

nilgül'den;
"senin gökyüzünde uçamam,
senin yağmurunla ıslanamam"

kararımda ne denli haklı olduğumu çok daha iyi anladım, 5eylülde yalnız değildim yemin ederken. ne kadar zor olduğunu gördüm ellerim sinirden titrerken, yapamayacağımı bir kez daha idrak ettim...

en son da
şebnem ferah.."hoşçakal..." dinliyorum ve kapatıyorum...

çağırsan gel diye..

geride acıyan burkulan kan sızan sevdamı bırakıp
gölgene sığınsam hesabımın bunaltan sıcağından
korkularımı atsam tebessümünün kıvrımlarında
ve çağırsan beni gel diye!
her şeyi bırakıp da
limanına sığınsam ebediyyen
çağırsan gel diye!