Dün atarlı giderli tripli halleriyle beni çileden çıkarmışlar, sınıftan çıkarken de "Nankör gördüm ama sizin gibisini görmedim" dedirtmişlerdi. Bu gün kapıma kadar gelip, diller dökerek beni okula getirttiler (biraz da kapıda oturur bekleriz tehdidiyle :) Bi gittim sınıfa Esra hoca da içerde, pek güzel bir masa! Mutlu elleriyle pasta yapmışşş! meyve salatası hazırlamışlar, içecekler almışlar neler neler... Arda sınıf adına söz alıp özür diledi, ben de affettim :) Ama çok mutlu oldum, iyi ki üzmüşler bile diyebilirim :) Lafım çok koymuş, Hüseyin :"Gece uyuyamadım hocam" dedi:) kıyamam ya.. Öğretmenlikten soğutan öğrenciler, sınıflar var, kaç senedir bu kadar usandığımı hissetmemiştim. Bu yıl başka okula tayin istemeyi düşünürken bi yandan burdakileri mezun etmeden gitmek de istemiyorum.. kendi sınıfım AT-10 ve AT-11, iyi çocuklarsınız, seviyorum sizi...
Tv'de kanal gezerken Emre Aydın'ı gördüm, eski bi şarkısıydı.. sonra coştum tek tek ilk albümündeki şarkıları dinledim. Emre Aydın'ın şarkıları artık o kadar iyi mi değil; yoksa benim mi ergenliğim, deli, dertli, coşkulu zamanlarım, gençliğim mi geçti? :P Yaşlandığımı fark ettiren en önemli belirti şu: Öğretmenliğe ilk başladığımda öğrencileri sıraya sokarken falan "Oğlum, geç sıraya" dediğimde, 12. sınıf öğrencileri "Oğlum mu?!?" diye gülüşürlerdi :)) bi iki yıldır eml'de aynı lafları söylediğimde hiç garip karşılanmaz oldu:)
Mezun olan öğrencileri facebook'a ekledikçe farkediyorum bi de geçen yılları :(
Lise sondayken Yalın'ın "Zalim" şarkısıydı ne idiyse, üniversite yıllarında Emre Aydın'ın "Afilli Yalnızlık" şarkısı da benim için odur :) Şimdilerde yine Funda Arar favorim. Şarkının ismi bana Leyla ile Mecnun'u hatırlatıyor.("hafız"a) (aklıma gelmişken yayından kaldıranlara lanetler yağdırıyorum, evlerine ateşler salıyorum, çiuvv çiuvv)
Nerdeyse bir yıl olmuş yazmayalı... En son tez yazma aşamasında -üniversite sınavı ve KPSS'den sonra hayatımın en buhranlı döneminde- yazmışım bi kaç satır. O günleri hatırlayınca içim sıkışıyo bazen tezle ilgili kağıtları müsvedde olarak kullanırken fln. Huzura ermek budur! Savunmamı yaptıktan sonra Ramazan bayramı, tatil, arkadaşlar, gezmeler...
Ne güzelmiş örgü örmek, pasta yapmak, resim yapmak, akşam gezmelerine, Ankara'ya üniversiteye değil de alışveriş vs için gitmek....
ah vakit ne çabuk geçmiş yine..
