ne müttefik belli, ne sığınakların yeri!?!

bu gece "huzurlu zamanları yıkan sorular biliyorum"

aman aferin bana!

elimde yalnızca sorular var. bi de önümde ne kadar uzunlukta olduğunu bilmediğim bir sınav süresi. ne cevapları bilmek istiyorum, ne de bildiklerimi yazmak. çünkü "hem suçsuz, hem güçsüz, hem halsiz"im!

congratulations! (i like this pronuncation;))

100 günde 150!
teşekkürler canım benim :))
"let me let you know"
(from Pink)
bugünü tebessümle açıp, daha büyük gülücüklerle kapattım.

güzel bi gün daha!

gerginlik! ( it's just a "das experiment")

insan kendi arzusu hür iradesiyle bu denli gerebilir mi kendini gece gece!
eveeeet, ben yap-tımmm!!! diye bağırır...(bi yandan da küçük psikopat mario canavarı kızımızı dehşetle anıyoruz, dehşetim az geldi de)
yalnızca bir deney, oyun, hepsi geçecek...zaman ilerledikçe normale döneceğim, hele bir uyuyayım da inşallah nasip olursa.

bazı tuhaf gereksiz haller, öğretmencilikte bazı ilkler, ufak gülümsemeler, koca koca kahkahalar, özlemler, yad edişler, gıcık oluşlar, pazara geçerken gerilişler.. güzel bir cumartesiydi yine de.
neyse, let's change the subject.
aklıma gelmişken az kaldı 150'yi kutlamaya, belki yarın, belki yarından da yakın!
seviyorum istatistikçi hallerimi
seviyorum şu teknolojiyi:))

ve kermit'i hatırlamayan sevgili arkadaşım, inanmak istiyorum bu gün söylediğin kehanetlere;)

sonraaaa
aroma erkekler 1. ligindeki sevgili takımımızı izlemeye gidince lise günlerimi özledim bu gün, ted'le olan voleybol maçlarını, yüksek tavanlı, elektrikli kalorifervari tuhaf ısıtıcıları olan spor salonumuzu, ders asmaca girişimleriyle olur olmaz her maça gitme aşkımızı, KAL KAL kırmızı-siyah tezahüratlarını... of be, lise öğretmeni oldum, öğrenciliği özlüyorum, bu ne yaa!..

yazmak beni sakinleştiriyor hem bu tarih önemli sanmıştım, şu an için değil belki...

çiğ, nem :)

yaw özlemişim sabah mutlu uyanmayı :))
tamam iyi hoş da, acınacak bi halim var gibi de geliyo bi yandan, sırıtışımdan hemen sonra hafif bir dudak büzüşe geçiyorum sanki; lakin imrenilecek bi halim de var. kişiden kişiye, bakış aşısından açısına değişir:P
derinlere inmeye korkuyorum.
sebeplere, çağrışımlara değmek istemiyorum.
düz, basit, masum...
her şeye rağmen, hafif saçma bulsam da, geçici de olsa sevdim bu durumu.

öyle işte.

az önce tekrar dinledim,
sertab'ın şarkısını pek beğendim bu arada. eski şarkılarını hatırlattı. son zamanlardaki elektronik halleri itici gelmişti zaten.

"yoruldu, duruldu, kırıldı,
vuruldu birkaç kere...
yazılıdır hepsi tiyamini hikayede"

zor günler

yoğun, tuhaf, değişik bir gün...
mesleğimden nerdeyse nefret ettiğim ancak sonra iyi ki öğretmen olmuşum dediğim bir gün.
bazen hayat ne kadar zor, ne kadar katlanılmaz oluyor.
kollarımda ağlayan, şefkatime inanan, kardeşim (olsa) yaşında, belki de hayatının en zor günlerini yaşayan güzeller güzeli bir kız...onu, gözyaşlarıma hakim olmaya çalışarak teselli etmek, güç vermeye uğraşmak...
o bakışı hiç unutmayacağım,... küçük penguenim, ikinci yeni kardeşim, Rabbim seni ve sevdiklerini her cihanda mutlu kılsın...