yazasım vardı dün; ama şimdi diyeceklerimi unuttum sanki. Kızgınlık ve hayal kırıklığı beni yazmaya itici haller aslında. Tespit böceğine göre beni aynı isimli kişiler üzüyor genellikle...
Bundan sonraki tavrım ne olacak tam kestiremiyorum.. Allah ıslah mı etsin, hidayet mi versin bilemedim; ama inşallah bana uzak olsun artık.
Mevkiden olma korkusu, koltuk sevgisi; Allah korkusunu ve sevgisini unutturmasın kimseye..
Bir yanım dedi ki dün, diğer yanıma: "gel elektrikçi olalım dükkanın başına geçelim beraber:)"
Ey can sıkıcı müdürler! twiter'dan size seslendim daha da sayamam artık..
İstanbul istiyorum.. 15dk'lığına bile olsa en tez vakitte..
Gözümü açıp kapadığımda tezim bitmiş olsun istiyorum..
Akşama güzel bi sofra hazır olsun istiyorum bir de, karnım acıktı :S
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder